Piękny zamek w Zatorze będzie otwarty dla turystów. Ma być kolejną atrakcją Doliny Karpia [GALERIA]

Renowacja zabytkowej budowli, położonej w centrum Zatora, trwa od 2019 roku. Okazuje się być trudniejsza niż przewidywano przed rozpoczęciem prac ze względu na osłabioną konstrukcję gmachu. W tej chwili prace zaawansowane są w ok. 70 proc. Trwa etap wykończenia, który m.in. obejmuje wnętrza, w tym odnowienie polichromii mocno uszkodzonej w minionych latach, gdy obiekt był nieużytkowany. Fundacja Zamek w Zatorze na razie nie jest w stanie podać terminu zakończenia prac związanych z renowacją.

- Na pewno udostępnimy zamek turystom

– zapowiedziała niedawno Krystyna Bnińska Jędrzejowicz.

Taki zamiar fundacja miała od początku, czyli przywrócenia funkcjonalności zabytku z nawiązaniem do tradycji, a jednocześnie odpowiadającej na obecne lokalne potrzeby i udostępnienia turystom. Stąd m.in. w reprezentacyjnych, bogato zdobionych salach myśliwskiej i złotej, a także w sieni zorganizowana zostanie ekspozycja historyczna przedstawiająca dzieje zamku oraz jego mieszkańców. W planach przewidziane są także miejsca na restauracje, kawiarnię oraz sale na spotkania, warsztaty i konferencje.

Radości z planów spadkobierców dawnych właścicieli nie kryje burmistrz Zatora Mariusz Makuch. Jest przekonany, że zamek po renowacji wzbogaci ofertę turystyczną Zatora i całej Doliny Karpia. Według burmistrza, wątek historyczny obok parków rozrywki, możliwości rekreacji oraz wypoczynku będzie stanowił dodatkowy magnes przyciągający turystów na Zatorszczyznę.

- Dobrze się stało, że zabytek wrócił do prawowitych właścicieli. Renowacja jest niewyobrażalnym wysiłkiem. Staramy się jako gmina w tym pomagać, jak każdemu inwestorowi w Zatorze

– podkreśla burmistrz Zatora.

Niedawno o zamku zatorskim zrobiło się głośno w związku z niezwykłym odkryciem podczas prac ziemnych w okalającym go parku. Na skarpie od strony Skawy archeolodzy natrafili na ruiny średniowiecznego zamku. Zaskoczenie było tym większe, że do tej pory nie było śladów świadczących, że w tym miejscu w średniowieczu stał murowany zamek obronny. Dla dr. Krzysztofa Tuni z Instytutu Archeologii i Etnologii PAN Ośrodka Archeologii Gór i Wyżyn Krakowie, który sprawuje specjalistyczny nadzór nad renowacją, nie ulega wątpliwości, że odkrycie wzbogaca historię zamku i miasta. Wstępnie ocenił, biorąc pod uwagę dzieje regionu zatorskiego oraz analogie do dzieł architektury militarnej z terenów śląskich, Czech, a poniekąd i innych ziem naszej części Europy, że ślady po zamku można go odnieść do wieku XIV, być może nawet do pierwszej jego połowy.

Pierwotnie był zamkiem książęcym o cechach obronnych, siedzibą książąt zatorskich z górnośląskiej linii piastowskiej. Powstał jako główna siedziba księcia Wacława w nowo utworzonym w 1445 roku księstwie zatorskim. W XVII wieku podczas potopu został zniszczony przez Szwedów. W XVIII w. przeszedł w posiadanie Piotra Dunina, ostatniego starosty zatorskiego. Kolejnymi prywatnymi właścicielami pałacu i dóbr zatorskich byli: Poniatowscy, Tyszkiewiczowie, Wąsowiczowie, Potoccy. W 1836 roku Potoccy częściowo przebudowali i odrestaurowali pałac nadając mu formę rezydencji w stylu romantycznego neogotyku. W 1945 r. został przez władze PRL bezprawnie odebrany prawowitym właścicielom. Od 1946 r. był siedzibą Instytutu Zootechniki, a potem Rybackiego Zakładu Doświadczalnego. W latach 1964 – 1973 był odrestaurowany. Na początku 2013 r. zamek został odzyskany przez spadkobierców rodu Potockich.