Relikwie bł. rodziny Ulmów w katedrze gnieźnieńskiej. WIDEO

Do Gniezna relikwie bł. rodziny Ulmów dotarły 15 grudnia, a nawiedzenie rozpoczęło się od Archidiecezjalnego Domu Księży Seniorów, gdzie Mszy św. przewodniczył ks. kan. Maciej Olczyk. Popołudniu relikwie przewieziono do kościoła ojców franciszkanów, a następnie do klasztoru sióstr karmelitanek bosych. W sobotę 16 grudnia od 8.30 czuwanie przy relikwiach trwało w Centrum Edukacyjno-Formacyjnym w Gnieźnie. O 12.00 w katedrze gnieźnieńskiej rozpoczęła się uroczysta Mszę św. pod przewodnictwem Prymasa Polski abp. Wojciecha Polaka. Na zakończenie relikwie przekazane zostały przedstawicielom archidiecezji poznańskiej. Podczas liturgii miało miejsce zawierzenie rodzin archidiecezji gnieźnieńskiej wstawiennictwu błogosławionej rodziny Ulmów.

Homilię wygłosił ks. Hubert Wiśniewski, diecezjalny duszpasterz małżeństw i rodzin, który nawiązując do życiowej postawy Józefa i Wiktorii Ulmów mówił o wrażliwości, życzliwości i braterstwie jako antidotum na obojętność, która jest „subtelną formą wrogości”.

- Rodzina Ulmów, zwykła rodzina, której pasją było życie rodzinne, dzięki ludzkiemu podejściu stała się symbolem sprzeciwu wobec okrucieństwa wojny i okrucieństwa drugiego człowieka. Bez wywyższania się, ignorowania, obojętności. Ich życie pokazuje nam piękno ludzkiej dobroci, prostoty i małych gestów, które są potężne w swoim wyrazie

- mówił ks. Wiśniewski.

Wcześniej relikwie bł. rodziny Ulmów przybyły do parafii pw. św. Mikołaja w Witkowie. Przywiezione zostały przez Rycerzy Kolumba w asyście policji i straży pożarnej. Po wprowadzeniu do kościoła i Apelu Jasnogórskim rozpoczęła się Msza św. koncelebrowana przez wszystkich kapłanów dekanatu pod przewodnictwem dziekana ks. kan. Andrzeja Ziółkowskiego. Przy relikwiach ustawiono skrzynki z „jabłkami od Ulmów” - dla każdego małżeństwa.

Relikwie bł. rodziny Ulmów przybyły do archidiecezji gnieźnieńskiej 9 grudnia z diecezji włocławskiej. Nawiedziły jedenaście miejscowości: Chełmce, Inowrocław, Strzelno, Barcin, Żnin, Wągrowiec, Mieścisko, Wrześnię, Słupcę, Witkowo i na koniec Gniezno.

Beatyfikacja Rodziny Ulmów odbyła się 10 września w Markowej na Podkarpaciu. Józef i Wiktoria wraz z siedmiorgiem dzieci – w tym jednym jeszcze nienarodzonym – zostali zamordowani przez niemieckich żandarmów za ukrywanie w swoim domu Żydów. Do zbrodni doszło 24 marca 1944 roku.

Józef Ulma urodził się w 1900 roku w Markowej. Ukończył cztery klasy szkoły powszechnej, następnie edukował się na kursach z zakresu rolnictwa i sadownictwa. Bardzo lubił fotografię, introligatorstwo, sadownictwo i bartnictwo. Szczególne miejsce w jego domowej bibliotece zajmowała Biblia, którą często czytał i zakreślał. Po jego zamordowaniu, w egzemplarzu Pisma Świętego, które do niego należało, odnaleziono zakreślony fragment przypowieści o miłosiernym Samarytaninie z dopiskiem: „Tak”. Z kolei Wiktoria przyszła na świat w 1912 roku. W wieku 6 lat straciła matkę. Przez pewien czas wychowywała ją babcia. W jej rodzinie panowała zasada, że nie można z domu wypuścić nikogo, kto przyszedłby prosić o pomoc. Wrażliwość wyniesiona z domu towarzyszyła jej aż do śmierci.

Józef i Wiktoria wzięli ślub w 1935 roku. W następnym roku na świat przyszło pierwsze dziecko – Stasia, która w momencie śmierci przygotowywała się do pierwszej komunii świętej. Następnie urodzili się Basia, Władziu, Franuś, Antoś i Marysia. Dom Ulmów był miejscem rodzinnych spotkań. Przychodzili do niego wszyscy, którzy czegoś potrzebowali. Ze zdjęć wykonanych przez Józefa widać, że był to dom pełen miłości, życzliwości i ciepła. 


Józef przyjął ośmiu Żydów pod swój dach. Był świadom ogromnego zagrożenia, mimo to, wszystkim, którzy odradzali mu taką decyzję, odpowiadał: Żydzi to też ludzie. 
 24 marca 1944 roku, nad ranem, dom Ulmów został okrążony przez oddział żandarmerii niemieckiej. Najpierw zabili ukrywających się Żydów, następnie Józefa i Wiktorię, na końcu, po chwili zastanowienia, także dzieci. 


W 1995 roku Józef i Wiktoria Ulmowie zostali uhonorowani medalem Sprawiedliwych wśród Narodów Świata, a w 2010 roku prezydent RP Lech Kaczyński odznaczył ich pośmiertnie Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. 
 Proces beatyfikacyjny Rodziny Ulmów rozpoczął się w 1994 roku, w grupie męczenników drugiej wojny światowej. W 2017 roku, na prośbę abp. Adama Szala, został wyłączony z grupy męczenników i toczył się jako osobny proces. 17 września 2022 roku, papież Franciszek potwierdził dekret o męczeństwie Sług Bożych, umożliwiając tym samym ich beatyfikację. 


Jak mówił abp Adam Szal, metropolita przemyski, beatyfikacja Rodziny Umów to wydarzenie bez precedensu.

- Jednym aktem beatyfikacyjnym do chwały ołtarzy zostanie wyniesiona cała rodzina – rodzice Józef i Wiktoria Ulmowie wraz z siedmiorgiem dzieci. Dodatkowym faktem bez precedensu jest to, że w tym akcie będzie beatyfikowane także dziecko nienarodzone, które w chwili śmierci było pod sercem matki. Józef i Wiktoria Ulmowie zostali umęczeni, ponieważ odważyli się w trudnych, wojennych czasach przyjąć pod swój dach osiem osób narodowości żydowskiej, wcześniej pomagając innym Żydom prześladowanym tylko dlatego, że są takiej, a nie innej narodowości

– zauważył metropolita przemyski. 


Ks. Witold Burda, postulator procesu beatyfikacyjnego, wskazywał, że najważniejszym elementem życia Rodziny Ulmów była miłość bliźniego. „Rodzina Ulmów w bardzo dojrzały sposób przyjmowała Ewangelię, a szczególnie aspekt wezwania do chrześcijańskiej miłości bliźniego” – mówił.