Te warzywa uważamy za typowo polskie, ale zawdzięczamy je rdzennym Amerykanom. Zobacz, czego nie mielibyśmy, gdyby nie oni

Ziemniaki

Gdybyśmy mieli wskazać najbardziej polskie i tradycyjne warzywo, wielu pewnie wybrałoby ziemniaki. Przez lata były podstawą jadłospisu, szczególnie mniej zamożnych osób. Tak samo zresztą było w wielu krajach Europy. I choć trudno wyobrazić sobie kuchnię bez kartofli, to do XVI wieku właśnie tak było. A właściwie dłużej, bo droga ziemniaka do Europy była dość długa i nieoczywista.

Pierwsze rośliny trafiły na stary kontynent w XVI wieku, po hiszpańskim podboju Peru. Początkowo jednak traktowano je jako rośliny ozdobne. Z czasem jednak dostrzeżono odżywczy potencjał bulw, który pozwolił uniknąć klęsk głodu m.in. we Francji i Prusach w XVIII wieku. W Prusach i Rosji ich uprawę wprowadzono obowiązkowo.

W Polsce ziemniaki upowszechniły się czasów Augusta II i Augusta III Mocnego (choć były znane wcześniej). Początkowo były kojarzone z niemiecką dynastią i dworem Sasów – jak pisze ówczesny historyk Jędrzej Kitowicz – Polacy długo brzydzili się kartoflami i uważali je za szkodliwe. Na upowszechnienie się ziemniaków na naszych stołach trzeba było poczekać do XIX wieku.